کارسینوم لوبولار درجا (LCIS) ممکن است در یک یا هر دو پستان وجود داشته باشد، اما معمولاً در ماموگرافی قابل مشاهده نیست. این عارضه اغلب به عنوان یک یافته تصادفی تشخیص داده می‌شود که نمونه‌برداری انجام می‌شود تا برخی از مناطق نگران‌کننده دیگر در پستان، خود را ارزیابی کنند.

 

انواع بیوپسی پستان که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد عبارتند از:

بیوپسی با سوزن مرکزی. رادیولوژیست یا جراح از یک سوزن نازک و توخالی برای برداشتن چندین نمونه بافت ریز استفاده می کند. تکنیک های تصویربرداری، مانند سونوگرافی یا MRI، اغلب برای کمک به هدایت سوزن مورد استفاده در بیوپسی سوزنی مرکزی استفاده می شود.

 

بیوپسی جراحی. جراح ممکن است عمل جراحی را برای برداشتن سلول های مشکوک برای معاینه انجام دهد.

 

 

بافتی که در طی بیوپسی برداشته می‌شود به آزمایشگاه فرستاده می‌شود که در آن پزشکان متخصص در آنالیز خون و بافت‌های بدن (پاتولوژیست‌ها) از نزدیک سلول‌ها را بررسی می‌کنند تا تشخیص دهند که آیا LCIS دارید یا خیر.

 

 

رفتار

هنگامی که تصمیم می گیرید تحت درمان برای کارسینوم لوبولار درجا (LCIS) قرار بگیرید، تعدادی از عوامل، از جمله ترجیحات شخصی، به کار می آیند.

 

سه رویکرد اصلی برای درمان وجود دارد:

 

• مشاهده دقیق
• مصرف دارو برای کاهش خطر سرطان (درمان پیشگیرانه)
• عمل جراحی
•  

مشاهده

اگر LCIS برای شما تشخیص داده شده است، ممکن است پزشک معاینات مکرری را برای نظارت دقیق بر پستان ها از نظر علائم سرطان توصیه کند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• خودآزمایی ماهیانه برای ایجاد آشنایی با پستان و تشخیص هرگونه تغییر غیر معمول 
• معاینه بالینی پستان هر سال توسط یک پزشک
•  غربالگری ماموگرافی هر سال
• در نظر گرفتن سایر تکنیک های تصویربرداری، مانند ام آر آی سینه یا تصویربرداری مولکولی پستان، به خصوص اگر عوامل خطر بیشتری برای سرطان سینه دارید، مانند سابقه خانوادگی قوی این بیماری.
•  

درمان پیشگیرانه

درمان پیشگیرانه (پیشگیری از شیمی درمانی) شامل مصرف دارویی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه است.

 

گزینه های درمانی پیشگیرانه عبارتند از:

 

• داروهایی که مانع از اتصال هورمون ها به سلول های سرطانی می شوند. داروهای تعدیل‌کننده گیرنده استروژن انتخابی (SERM) با مسدود کردن گیرنده‌های استروژن در سلول‌های پستان کار می‌کنند تا استروژن قادر به اتصال به این گیرنده‌ها نباشد. این به کاهش یا جلوگیری از پیشرفت و رشد سرطان سینه کمک می کند.

  تاموکسیفن یکی از SERM تایید شده برای کاهش خطر سرطان سینه در زنان یائسه است. رالوکسیفن (Evista) برای زنان یائسه برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه و همچنین برای پیشگیری و درمان پوکی استخوان تایید شده است.

• داروهایی که بدن را از تولید استروژن پس از یائسگی باز می دارند. مهارکننده‌های آروماتاز ​​دسته‌ای از داروها هستند که میزان استروژن تولید شده در بدن را کاهش می‌دهند و سلول‌های سرطان سینه را از هورمون‌هایی که برای رشد  نیاز دارند محروم می‌کنند.

  مهارکننده های آروماتاز ​​آناستروزول (Arimidex) و exemestane (Aromasin) گزینه دیگری برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان یائسه هستند. مطالعات نشان داده‌اند که این داروها می‌توانند خطر ابتلا به سرطان سینه را در زنان با خطر بالا کاهش دهند، اما این داروها برای این استفاده توسط سازمان غذا و دارو تایید نشده‌اند.

با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای مصرف دارو برای پیشگیری از سرطان سینه صحبت کنید تا ببینید آیا این بهترین درمان برای شماست یا خیر. داروهای مختلف مزایا و معایبی دارند و پزشک می تواند بر اساس سابقه پزشکی شما در مورد اینکه کدام دارو ممکن است برایتان بهترین باشد صحبت کند.

 

 

عمل جراحی

جراحی ممکن است در شرایط خاصی توصیه شود. به عنوان مثال، جراحی اغلب برای نوع خاصی از LCIS به نام کارسینوم لوبولار پلئومورفیک درجا (PLCIS) توصیه می شود. تصور می‌شود که این نوع LCIS نسبت به نوع کلاسیک رایج‌تر، خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد.

 

PLCIS ممکن است در ماموگرافی تشخیص داده شود. اگر تجزیه و تحلیل بیوپسی تایید کرد که PLCIS دارید ، پزشک جراحی را توصیه می کند. گزینه ها ممکن است شامل عمل برداشتن ناحیه PLCIS (لومپکتومی) یا عمل برداشتن تمام بافت پستان (ماستکتومی) باشد. در تعیین اینکه کدام درمان برای شما بهترین است، پزشک تعیین می کند که چه مقدار از بافت پستان با PLCIS درگیر است. میزان ناهنجاری های شناسایی شده در ماموگرافی، اینکه آیا سابقه خانوادگی سرطان قوی دارید و سن را در نظر می گیرد.

پزشک ممکن است در شرایط خاص پرتودرمانی را پس از جراحی لامپکتومی توصیه کند. ممکن است برای بررسی وضعیت خاص خود و بحث در مورد گزینه های خود به یک دکتر متخصص در استفاده از پرتو برای درمان سرطان ارجاع شوید (آنکولوژیست پرتو).

گزینه دیگر برای درمان LCIS ماستکتومی پیشگیرانه است. این جراحی هر دو سینه را - نه فقط سینه‌های مبتلا به LCIS - را برمی‌دارد تا خطر ابتلا به سرطان سینه مهاجم را کاهش دهد. برای به دست آوردن بهترین مزیت محافظتی ممکن از این جراحی، هر دو سینه برداشته می شوند، زیرا LCIS خطر ابتلا به سرطان سینه را در هر یک از سینه ها افزایش می دهد. اگر عوامل خطر بیشتری برای سرطان سینه دارید، مانند یک جهش ژنی ارثی که خطر ابتلا را افزایش می دهد، یا سابقه خانوادگی بسیار قوی این بیماری، ممکن است این جراحی گزینه مناسبی باشد.

 

 

آزمایشات بالینی

اگر مبتلا به LCIS هستید، ممکن است شرکت در یک کارآزمایی بالینی را در نظر بگیرید که یک درمان نوظهور برای پیشگیری از سرطان سینه را بررسی می کند. از پزشک خود بپرسید که آیا ممکن است کاندیدای آزمایشات بالینی فعلی باشید یا نه.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اگر در مورد خطر ابتلا به سرطان سینه نگران هستید، اقداماتی را برای کاهش خطر انجام دهید، مانند:

 

• بیشتر روزهای هفته ورزش کنید. در بیشتر روزهای هفته حداقل 30 دقیقه ورزش کنید. اگر اخیراً فعال نبوده اید، از پزشک خود بپرسید که آیا مشکلی ندارد و به آرامی شروع کنید.

• وزن سالم را حفظ کنید. اگر وزن فعلی تان سالم است، برای حفظ آن وزن تلاش کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، از پزشک خود در مورد استراتژی های سالم برای انجام این کار سوال کنید.

  تعداد کالری هایی که در روز می خورید را کاهش دهید و به آرامی میزان ورزش را افزایش دهید. سعی کنید به آرامی وزن کم کنید - حدود 1 یا 2 پوند (حدود 0.5 یا 1.0 کیلوگرم) در هفته.

• سیگار نکشید. اگر سیگار می کشید، آن را ترک کنید. اگر در گذشته سعی در ترک سیگار داشته اید، اما موفق نشده اید، از پزشک خود کمک بخواهید. داروها، مشاوره و سایر گزینه ها برای کمک به ترک سیگار برای همیشه در دسترس هستند.
• از نوشیدن الکل خودداری کنید.
• هورمون درمانی را برای یائسگی محدود کنید. اگر تصمیم به استفاده از هورمون درمانی برای علائم و نشانه های یائسگی دارید، مصرف خود را به کمترین دوز برای کوتاه ترین مدت زمان لازم برای تسکین محدود کنید.
•  

مقابله و حمایت

اگرچه LCIS سرطان نیست، اما می تواند شما را در مورد افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه در آینده نگران کند. مقابله با تشخیص به معنای یافتن راهی طولانی مدت برای مدیریت ترس و عدم اطمینان است.

 

این پیشنهادات ممکن است در مقابله با تشخیص LCIS کمک کند :

• در مورد LCIS به اندازه کافی بیاموزید تا در مورد مراقبت خود تصمیم بگیرید. از پزشک خود در مورد تشخیص خود و معنی آن برای خطر ابتلا به سرطان سینه سؤال کنید. از این اطلاعات برای تحقیق در مورد گزینه های درمانی خود استفاده کنید.

• به همه قرارهای غربالگری خود بروید. ممکن است قبل از معاینات غربالگری سرطان سینه کمی اضطراب را تجربه کنید. اجازه ندهید این اضطراب شما را از رفتن به همه قرارهایتان باز دارد. در عوض، از قبل برنامه ریزی کنید و انتظار داشته باشید که مضطرب باشید.

  برای کنار آمدن با اضطراب خود، در روزهای قبل از قرار ملاقات، زمانی را صرف انجام کارهایی کنید که از آنها لذت می برید. زمانی را با دوستان یا خانواده بگذرانید یا زمانی آرام برای خود پیدا کنید.

• آنچه را می توانید در مورد سلامتی خود کنترل کنید. تغییرات سالمی در سبک زندگی خود ایجاد کنید تا بتوانید بهترین احساس را داشته باشید. یک رژیم غذایی سالم را انتخاب کنید که بر میوه ها، سبزیجات و غلات کامل تمرکز دارد.

  سعی کنید بیشتر روزهای هفته 30 دقیقه فعال باشید. هر شب به اندازه کافی بخوابید تا با احساس آرامش از خواب بیدار شوید. راه هایی برای مقابله با استرس در زندگی خود بیابید.

•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر متوجه توده یا هر تغییر غیرعادی دیگری در سینه خود شدید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

اگر قبلاً یک ناهنجاری پستان را توسط یک پزشک ارزیابی کرده اید و برای نظر دوم قرار ملاقات گذاشته اید، تصاویر تشخیصی اصلی و نتایج بیوپسی خود را در قرار جدید خود بیاورید. اینها باید شامل تصاویر ماموگرافی، سی دی اولتراسوند و اسلایدهای شیشه ای از بیوپسی سینه باشد.

این نتایج را به قرار ملاقات جدید خود ببرید یا درخواست کنید که مطب که اولین ارزیابی در آن انجام شده است، نتایج را برای پزشک نظر دوم ارسال کند.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و چه انتظاراتی از پزشک داشته باشید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• علائمی را که تجربه می کنید و مدت زمان آن را یادداشت کنید. اگر توده ای دارید، پزشک می‌خواهد بداند که اولین بار کی متوجه آن شده اید و آیا به نظر می رسد که رشد کرده است یا خیر.
• سابقه پزشکی خود را یادداشت کنید، از جمله جزئیات مربوط به بیوپسی های قبلی پستان یا بیماری های خوش خیم پستان که برای شما تشخیص داده شده است. همچنین هر پرتودرمانی را که حتی سال‌ها پیش دریافت کرده‌اید، ذکر کنید.
• به هر گونه سابقه خانوادگی سرطان سینه یا سایر انواع سرطان، به ویژه در یکی از بستگان درجه یک، مانند مادر یا خواهرتان توجه کنید. پزشک می خواهد بداند که بستگان شما در زمان تشخیص او چند ساله بوده و همچنین نوع سرطان او را بداند.
• لیستی از داروهای خود تهیه کنید. هر گونه داروی تجویزی یا بدون نسخه را که مصرف می‌کنید، و همچنین تمام ویتامین‌ها، مکمل‌ها و داروهای گیاهی را در نظر بگیرید. اگر در حال حاضر  یا قبلاً از درمان جایگزینی هورمون استفاده کرده اید، این را با پزشک خود در میان بگذارید.
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد.برای پاسخ دادن به آن ها آماده باشید. پزشک ممکن است بپرسد:

 

• آیا توده سینه ای دارید که بتوانید آن را احساس کنید؟
• اولین بار کی متوجه این توده شدید؟
• آیا توده در طول زمان رشد کرده یا تغییر کرده است؟
• آیا متوجه تغییرات غیرعادی دیگری مانند ترشح، تورم یا درد در سینه خود شده اید؟
• آیا یائسگی را پشت سر گذاشته اید؟
• آیا از داروها یا مکمل هایی برای تسکین علائم یائسگی استفاده کرده اید یا استفاده می کنید؟
• آیا بیماری دیگری برای شما تشخیص داده شده است؟
• آیا سابقه خانوادگی سرطان سینه دارید؟
• آیا شما یا بستگان زن نزدیکتان تا به حال برای جهش های ژن BRCA مورد آزمایش قرار گرفته اید؟
• آیا تا به حال پرتودرمانی کرده اید؟
• رژیم غذایی معمول روزانه شما چیست؟
• آیا فعالیت بدنی دارید؟

اگر بیوپسی LCIS را نشان داد ، احتمالاً یک قرار ملاقات بعدی با پزشک خود خواهید داشت. سوالاتی که ممکن است بخواهید از پزشک خود در مورد LCIS بپرسید عبارتند از:

 

• LCIS ​​چقدر خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد؟
• آیا من عوامل خطر اضافی برای سرطان سینه دارم؟
• هر چند وقت یک بار باید از نظر سرطان سینه غربالگری شوم؟
• چه نوع فناوری غربالگری در مورد من مؤثرتر خواهد بود؟
• آیا من کاندید داروهایی هستم که خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش می دهند؟
• عوارض جانبی یا عوارض احتمالی این داروها چیست؟
• کدام دارو را توصیه می کنید و چرا؟
• چگونه مرا برای عوارض جانبی درمان تحت نظر خواهید داشت؟
• آیا من کاندید عمل جراحی پیشگیرانه هستم؟
• به طور کلی، درمانی که توصیه می کنید در زنان با تشخیص مشابه من چقدر موثر است؟
• چه تغییراتی در سبک زندگی می تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کند؟
• آیا به نظر دوم نیاز دارم؟
• آیا باید به مشاور ژنتیک مراجعه کنم؟
•